Mélania L. Mythique
Admin & I. Sınıf Kahraman
Mesaj Sayısı : 205
Karakter Bilgileri
Özel Güç: Geleceği Görebilme
 |  Konu: M é l a n i a  Salı Ağus. 25, 2009 6:04 pm | |
| Mélania Luciana Mythique ~
Geleceği Görme ~
- Spoiler:
Ağır adımlarla yürüyordu. Etraf sessiz,
kendisi sessiz... Öyle ki ayakkabısının çıkardığı ses bile duyuluyordu.
'Pat pat' Normalde sinir olduğu bu ses, şimdi hiç etkilemiyordu onu.
Zaten canı sıkkındı, iyice sinirlerini bozmaya ne gerek vardı? 12
yıl... Tam tamına 12 yıl geçmişti. Bugün yıldönümüydü o olayın. Evde
kapalı kalamazdı. Kafayı yerdi kesinlikle. Kafayı yemesi problem
değildi de... Chris'i üzmekten korkuyordu. Biricik abisini. Öz değildi
ama ne farkederdi? Aile olmak için kanbağı şartmıydı illa? Aile...
Ayakkabısının sesi daha da yükseldi.'Pat pat' Ayakları acımaya
başlamıştı. Ana yola çıktı. Birkaç dakika kadar bekledi. Biraz sonra,
gerekli otobüs gelmişti.
Evden çıktıktan yaklaşık 2 saat sonra
Paris'e vardı. Evinden uzaklaşmak yetmemiş, şehirden de uzaklaşmıştı.
Seviyordu Bordeaux'u. Ama her köşesinde ailesiyle ilgili anılar
gizliydi. Her yıl bugün o anılarla yüzleşmekten bıkmıştı. Ya da
insanların baş sağolsun dilemesinden. Bu yıl bir farklılık fena
olmayacaktı. Yani öyle umuyordu. İşte bu yüzden buradaydı, Paris'te.
Uzun zamandır gelmiyordu buraya; ama hala yolu hatırlıyor olmalıydı.
Adımlarında büyük bir kararlılık vardı. Kafasında bir adım sonrasını
düşünmüyordu, ilerledikçe hatırlıyordu yolları. 'Pat pat' Adımları
iyice hızlandı. Çabucak varmak istiyordu oraya. Bir süre orda oturup
oranın tadını çıkartmak. Ardından Chris'i endişelendirmeden geri
dönmek..
Ağaçların arasına girdi. Ormanlık alandan daha çabuk
çıkılıyor diye hatırlıyordu. Belki de tek hatırladığı buydu. Derin bir
iç çekti ve yürümeye devam etti. Elini yüzüne siper etmişti, dallardan
koruyordu. Ayakkabısının çıkardığı ses de azalmaya başlamıştı. Bu Mél'i
hem sevindirdi hem korkuttu. Çünkü azalmasının sebebi, başka seslerin
onu bastırıyor olmasıydı. Uğuldamalar, havlamalar, viyaklamalar,
ötmeler... Hayvanat bahçesi gibi bir yerdi bu orman. Hem de Paris'te...
Başını dikleştirdi ve korkmamaya çalışarak yürümeye devam etti. Ormanın
içindeki yarım saatlik yürüyüş ardından bir açıklığa vardı.
Karşısındaysa bir göl... "Fascinant Lac. Tu me manques"*
Yavaşça
ilerledi göle doğru. Göle yaklaştıkça berrak suyun muhteşem kokusu
genizine doluyordu. Mél yaklaştıkça nefes alışını daha da
derinleştirdim. Havayı kaçırmak istemiyor gibi çekiyordu içine. Büyük
özlemini ancak böyle giderebilirdi. Uzun süre saklayabilecekmiş gibi
havayı... Gölden iki metre kadar ilerde, çimenlerin üstüne bağdaş
kurarak oturdu. Derin bir iç daha çekti. "Je tiens ma vie, autant que vous êtes clair"*
Keşke
gerçekten öyle olsa. Berraklık derken, huzur değil. Güzellik, her şeyin
belirgin olması... Mél'in hayatı ise tam tersi. B*ktan bir hayat. Her
şey gizli saklı. Ailesiyle ilgili gerçekten ne biliyor? Hiç bir şey.
Tamamı insanların anlatımından ibaret. "Lanet Olsun! Ailem yerine ben ölsem olmaz mıydı?!" Gözünün biraz altında bir ıslaklık hissetti. Yüreğinde ise bir zayıflık. "Non!"* Hemen gözünün altındaki yaşı sildi. Ailesi olmadan 13 yıl yaşamıştı, birkaç 13 yıl daha yaşayabilirdi. Hem Chris'i vardı. "Mon seul Chris"*
Göle bir adım daha yaklaştı. Tekrar yere oturdu. Kafasını öne eğip,
göldeki sluetine baktı. Gözleri hafif kızarmıştı, burnunun ucu da öyle.
Avucuna su doldurup yüzüne çarpıttı. "Oui, ça c'est bien"*
Yavaşça kaldırdı kafasını. Suyun serinliğini hala
yüzünde hissediyordu. Ağzına gelen bir damla suyu üfleyerek
uzaklaştırdı dudaklarından. Kafasını hafif ileri iterek tekrar suya
baktı. Su damlacıkları, ağlamış izlenimi veriyordu Mél'e. Elini yüzünde
gezdirerek damlacıkların izlerini yok etti. Sadece ıslaklık kalmıştı
şuan. Kafasındaki üzüntülü düşünceler su damlacıklarının yere düşerken
çıkardı "pat pat" sesliği eşliğinde
toğrağa damlıyordu adeta. Acı yavaş yavaş azaldı. Ailesini fazla
düşünmüyordu bile. Tek düşündüğü Chris'ti. Ve ona olan minnet
duygusu... Bu rahatlamayla beraber yavaş yavaş gözleri kapanırken ayak
sesleri duymaya başladı. İki veya üç kişilik bir ayak sesiydi bu. "Shit"* Yanlız kalamayacak mıydı burada?
Göle yaklaşan çifte imrenerek baktı. Mutlu oldukları gözlerinden okunuyordu. Tiksinç.
Dizini yere koyarak destek aldı ve yavaşça ayağa kalktı. Daha fazla
izleyemeyecekti onları. Kıskançlık ve imrenme birbiriyle karışmış
durumdaydı o an. Ne kadar iğrenç bir durumdu bir düşünsenize. Hem
imreniyor hem kıskanıyorsunuz. Bu ikisi karıştığı için bir yandan da
iğrenme duygusu çıkıyor ortaya. Son kez gözlerini devirerek baktı
çifte, ardından gölü takip ederek yürümeye başladı çimlerde.
Çifti göremeyecek kadar uzaklaştığında durdu. "Ecoeurant"* Gerçekten
öyle miydi? Ah ne güzel, yine Fransızca konuşmaya başlamıştı. Normalde
çok sık olmazdı bu durum. Fransızca konuşacağı durumlar kısıtlıydı.
Hava atmak isterse, sinirliyse, üzgünse veya buna benzer durumlarda
Fransızca konuşurdu.
Yani istemsiz bir şekildeydi genellikle. Hava
atacak birisi olmadığına göre, yine civataları gevşemişti. Gözünü
kapatıp derin derin nefes alıp vermeye başladı. Ellerini bel hizzasında
serbest bırakmıştı. Üçüncü nefesini verdiğinde başka bir tenin elini
tuttuğunu hissetti. Soğuk bir el. Evet, bu eli tanıyordu. Gözünü
açarken mırıldandı: "Chris"
Gözünü açtığında gülümseyerek kaldırdı yukarı doğru başını. Chris şuan yanında duruyordu. Koruyucu melek! Ya da Şeytan mı demeliyim?
Gülümseyerek kendisine bakıyordu. Mél'in nefes alış-verişleri düzene
girdi. Az önceki kıskançlık yok olup gitmişti. Onların yanında öpüşüp
koklaşacakları bir sevgilileri olabilirdi evet; ama Mél'in de Chris'i
vardı. Kendisini güvende hissettiren biri. Sevgilisi değildi ama olsun.
Mél'in de sevgilisi olmayacak mıydı er ya da geç. Bu acele niye? Düşüncelerim de düzeldi...
Gözünü kapadı yine. Tuttuğu eli sıktığında tek sıktığı şey kendi eli
olmuştu. Gözünü açıp eline baktığında elini yumruk yapmış olduğunu
gördü.
"Je suis fou"*
Fransızcaların Türkçe karşılığı;
Fascinant Lac. Tu me manques; Büyüleyici Göl... Seni Özlemişim
Je tiens ma vie, autant que vous êtes clair; Keşke hayatım senin kadar berrak olsa.
Mon seul Chris;Biricik Chris'im
Oui, ça c'est bien;Evet bu iyi geldi.
Non;Hayır.
Shit ~ Kahretsin
Ecoeurant ~ İğrenç
Je suis fou ~ Deliriyorum
| |
|
Flâvio Lopez Winther
Kurucu Admin & Okul Müdürü
Mesaj Sayısı : 215
Karakter Bilgileri
Özel Güç: Uçabilme, Yakın Dövüş
| | Konu: Geri: M é l a n i a Salı Ağus. 25, 2009 6:06 pm | |
| | |
|
