Lanet olsun, bunu yıkamamış mıyım? Genç kız dolabından çıkardığı, buruşuk eteğe bakarken yüzünü buruşturdu. Muhtemelen 2-3 gün önce döktüğü barbekü sosunun lekesi hala küçük de olsa tam sağ bacağının üstünde duracak şekilde eteğinde yer alırken bunu giyemezdi herhalde. Dolabının içine yeniden eğilirken eteği omzunun üstünden fırlattı, mükemmel bir şekilde koltuğun üstüne düşmüştü. Tam isabet. Önemli bir buluşmada her zamanki gibi giyinemezdi, hele de Jaska'yla olacak olan önemli bir buluşmada. Kiraz rengi dudaklarının uçları hafifçe kıvrılırken, kırmızı dar bir pantalonu daha omzunun üstünden savurdu. Çocukluk arkadaşı, Jaska onu sadece böyle görüyor olabilirdi ama Claudia hatırladığı kadarıyla 11 yaşından beri ona karşı bir hayranlık beslemişti. Duygusal bir şey değil, henüz birilerine karşı bir şeyler hissetmek gibi olaylardan fazlasıyla uzaktı Claudia, ama onun görünümünü beğeniyordu. Belki de fazlasıyla beğeniyordu, ama bunu sesli dile getirmemişti hiç ve bugün de getireceğini sanmıyordu. Bir anda eline gelen kısa, siyah ve gül kurusu tonlarının hakim olduğu elbiseyi birkaç saniye inceleyip dolabın kapağını kapattı. Giysi işi hallolmuştu, hızlıca saat öğleyi geçmiş olmasına rağmen hala üstünde bulunan beyaz geceliği çıkarıp elbiseyi giydi ve aynasının karşısına geçti. Mükemmel, belki biraz fazla dardı ama bu daha da mükemmel yapıyordu, eğer oldukça sade olmasa gece elbisesi denilebilecek bir etkiye sahipti. Uzun, sarı saçlarının her zamanki gibi açık ve dalgalı kalması gerektiğine karar verdi, fazla özenli de görünmek istemiyordu. Birkaç dakika sonra tamamen hazırlanmış bir şekilde, uzun ipeksi saçları genç kızın sırtında dalgalanarak dışarı çıkmıştı bile, geç kalmak en son isteyeceği şeylerden biriydi.
Birkaç gün önce, yaklaşık 2 yıldır görüşmediği Jaska'nın da Los Angeles'da bulunduğunu öğrenince uzun zamandır hissetmediği bir duygunun zihnini ve bedenini ele geçirdiğini hissetmişti, heyecan. Apar topar bir buluşma planlamışlardı Hilâry Cafe'de, pek güzel bir yer sayılmasa da kolayca bulunabilecek işlek bir caddede yer alıyordu ve bu, ikisi de yabancı olan iki gencin buluşmalarını kolaylaştıracak bir etkendi. Bir fırının yanından geçerken serin, zencefilli kurabiye kokan havayı içine çekti ve iri, açık mavi gözleriyle etrafına bakınmaya başladı. Evler, evler, evler, ara sıra birkaç salaş dükkan, ama hiçbir kafe göremiyordu. Dudaklarını büküp hızlı adımlarla ilerlemeye başladı, bir sokağa girince derin bir nefesle yavaşlattı adımlarını ancak. Birkaç dükkan ilerde, büyük 'Hilâry Cafe' tabelasını görmüştü, buluşmaya henüz 10 dakika kadar vardı ve bu onun rahatlamasına yetmişti. Neredeyse tamamen batmış olan güneş son ışıklarını Claudia'nın üstüne gönderirken, o ahşap kapıyı aralayıp içeri girmişti.
Küçük, derli toplu ama sıradan bir yer olarak gözüküyordu ilk başta. Hayır, kesinlikle onun sevdiği tarzda bir yer değil. Fazla kalabalık olmayan ortam çoğunlukla orta sınıftan insanları ağırlıyormuş gibiydi, kız küçümseyici bir şekilde onları süzdükten sonra pencere kenarındaki iki kişilik bir masayı oturmak için uygun gördü ve ona doğru ilerledi. O geçerken kendisine çevrilen bir çift bakışı hissetti ve başını hızlıca çevirdi, muhtemelen 17-18 yaşlarındaki 2 tane salak çocuk. Hiçbir tepki göstermeden kapıya bakan sandalyeye oturdu ve o sırada yanında biten genç garsona dönmeden, tekdüze bir sesle konuştu.
" Bira. "
Normalde onun yaşındaki bir kıza satılmazdı belki, ama onun tavırları ve görünüşüyle garson tek kelime etmeden hızla gitti siparişi getirmeye. Claudia ise sık ve uzun kirpiklerle çevrelenmiş mavi gözlerini kapıdan ayırmadan, kıpırtısız bir şekilde oturuyordu. Yakın zamanda gelmeliydi.
Konu: Buluşma. 
Çarş. Ağus. 26, 2009 5:00 am